Ratatouille

Weszły razem z Caroline do jej ulubionej kawiarni. Zajęły stolik przy oknie i Marion zajęła się lekturą menu. Po chwili zamówiła małe espresso i kremówkę.
-Na piosenkarkę nie miałam głosu, zresztą dalej nie mam. Chyba słoń mi na ucho nadepnął, albo dyskoteki nadszarpnęły moje bębęnki.
Ruda uśmiechnęła się do swojej towarzyszki, odliczając dorbne na kawę.

zamówiła sobie tylko kawę, chyba nie miała ochoty na nic do jedzenia.
- jako piosenkarki kompletnie sobie siebie nie wyobrażam. strasznie zawodzę - zaśmiała się. - już chyba lepsza by ze mnie była np. gitarzystka - zamyśliła się, bo kiedyś uczyła się grać na gitarze i na pianinie. posłodziła sobie kawę i wlała śmietankę, a potem pomieszała.

-Mam słabość do gitarzystów. - westchnęła teatralnie i zachichotała. - Podobnie jak do wysoko postawionych przedstawicieli naszej firmy.
Uśmiechnęła się lekko i upiła łyk ze swojej kawy. Caroline powinna domyśleć się o co jej chodziło, w końcu łączyła ja ta branża.

- do gitarzystów, to akurat się zgadzam, ale do przedstawicieli naszej firmy? - uniosła brwi. - chyba raczej żaden nie wpadł mi w oko - próbowała sobie mniej więcej przypomnieć wszystkich. napiła się kawy.

-Nie powiesz mi chyba, że Xavier Cię nie kręci. - mrugnęła do koleżanki i ukroiła kawałek ciastka, które zamówiła. -Ale i tak uważam, że my mamy najlepiej, bo fotografowie w B&F są najgorętsi w całym Paryżu.
Nie zamierzała niczego ukrywać przed Caroline, zresztą mało ochbchodziło ją to czy ktoś będzie wiedział coś na temat jej dawnych romansów. Nagle jednak zdała sobie sprawę, że jej słowa mogą brzmieć dwuznacznie.
-Ale pracy w firmie nie załatwiłam sobie przez łożko. - powiedziała dobitnie.

- xavier? - zamyśliła się. - chyba jestem wyjątkiem i jedyną kobietą w firmie, na jaką w żaden sposób nie działa - zaśmiała się. - nie wątpię, że nie załatwiłaś sobie pracy przez łóżko - uśmiechnęła się do niej przyjaźnie. - nie wiem, chyba nikt z b&f mnie nie kręci.

-To musimy wybrać się do jakiegoś klubu i znaleść Ci kogoś. - Marion ponownie zachichotała i uśmiechnęła się szelmowsko.
Dokończyła kawę i ciastko, ale nie zamierzała jeszcze wracać do mieszkania.
-To co, jesteś gotowa wybrać się ze mną któregoś razu do Crazy Horse?

- jasne, możemy się wybrać - pokiwała głową. - ale może niekoniecznie w celu znalezienia mi kogoś - wzruszyła z uśmiechem ramionami i napiła się kawy.

-Stoi. - uśmiechnęła się do Caroline. - Tylko teraz szykuje nam się pokaz, więc na całonocne balowanie umówimy się kiedy indziej.
Westchnęła głęboko na wspomnienie o nadchodzącym wydarzeniu. Nie przepadała za nową kolekcją, ale grymasić nie zamierzała.

wzdrygnęła się na myśl o pokazie, bała się, że coś schrzani, że coś pójdzie nie tak.
- kiedyś na pewno - uśmiechnęła się i dokończyła kawę, a potem przeniosła wzrok za okno. miała wrażenie, że jest tu stanowczo zbyt mało chłopców w jej guście.

-W jakiej dzielnicy mieszkasz? - zapytała zmieniając temat.
Poczuła, że telefon wibruje jej w torbie i wyjęła go szybko. Zerknęła na wyświetlacz i szybko wrzuciła komórkę z powrotem.
-Projektant chce przymierzyć sukienki. A niech spada, czekałam na niego cały ranek.
Marion skinęła na kelnerkę i zamówiła kolejną kawę.

- le marais - odparła. - nie pójdziesz przymierzyć? - ona na pewno by poszła, nie chciałaby nic schrzanić ani nikomu podpaść. ;p

-Może i masz racje. - powiedziała bardziej do siebie niż do Caroline.
Kelnerka przyniosła kawę, w której Marion zanużyła jedynie usta.
-No to będę lecieć. Dzięki za miłe popołudnie i trzymam cię za słowo w sprawie klubu.
Uśmiechnęła się do Caroline, założyła torbę na ramię i wyszła z kawiarni.