caroline.

-uu. - przyjrzał się jej podejrzliwie. - chyba czuję się zazdrosny. poza tym ładnie tu masz. - niekoniecznie czysto (on był pedantyczny, a właściwie jest) jak by się chciało, ale znośnie. podszedł do niej, a że stała tyłem do piecyka pochylił się nad nią i powąchał. - ooooch, ładnie. - wymruczał w gorącą szybkę.

zignorowała to o zazdrości, bo jej zawsze się głupio robiło jak ktokolwiek był o nią zazdrosny.
- czy ja wiem czy ładnie? tak a propos to ta pizza się zaraz spali - zaczęła szukać jakiejś rękawicy czy czegoś, żeby się nie poparzyć.

podrapał się po mostku i wyłączył piekarnik. oparł się o szafeczkę i przyglądał się ślicznej caroline. w takich chwilach cieszył się, że robi to co robi. ileż panienek przez to poznał! - mm. - zamruczał i czekał aż poda mu jedzenie.

zaraz z niej zrobi kurę domową, zamiast jej pomóc. ;c no ale nieważne, naszykowała jedzenie i pewnie siedzieli przy stole i jedli.

z jednego talerzyka! xddd i słuchali jakiegoś radyjka. - jesteś ładna, wiesz? znaczy wiem, że wiesz, bo to logiczne wykonując ten zawód, jednak... och, caroline. - zagaił. znaczy bo strasznie się na nią napalił, a nie wiedział na ile może sobie pozwolić.

zaśmiała się, traktując to raczej jako żart, bo była skromna.
- nie, nie wiem - powiedziała. - modelki nie muszą być ładne, nie wszystkie są - wzruszyła ramionami. no tak, bo modelki przede wszystkim muszą być zgrabne, serio nie wszystkie są ładne.

te na wybiegi mają być wysokie i chude. na tym się kończy. ważne żeby ubrania na nich wisiały, pf pf.
uśmiechnął się. - dla mnie jesteś. bardzo! od pierwszego dnia zwróciłem na ciebie uwagę. - zarumienił się. - przepraszam, nie powinienem był tego mówić.

trochę się zmieszała, ale postanowiła nie dać tego po sobie poznać.
- nie, no co ty, to miłe - uśmiechnęła się i chyba już zjedli, więc włożyła naczynia do zmywarki. - naprawdę.

-co robisz prócz modelingu? - szybko zmienił temat. pił herbatkę trzymając ją oburącz. zupełnie jak jakaś panienka. ojciec go zawsze za o beształ. buu.

- pewnie dziwnie to zabrzmi, ale nic - spojrzała się na niego, myśląc sobie, że jest słodki, ale przecież mu tego nie powie, haha. - serio, moje życie jest strasznie nudne - pokiwała głową. zupełnie inaczej wyobrażała sobie życie modelki.

uśmiechnął się. - dlaczego nudne? większość dziewcząt marzy o twoim życiu. no, wiesz. flesze i tak dalej. - wzruszył ramionami. - poza tym, ile masz lat?

- no nie wiem. trochę mi się to już znudziło. chyba potrzebuję jakiejś odskoczni - założyła nogę na nogę i poprawiła jakąś jasną, nie za długą sukienkę. - dziewiętnaście.

-tylko? ojeeeeej, to masz jeszcze milion lat na decyzję co chcesz robić po karierze modelki. - podszedł do niej, bo pewnie gdzieś dalej była i ujął jej dłoń. - planujesz jakieś studia? - uhu, którą później ubuział. dłoń.

- jakieś na pewno, ale jeszcze nie zdecydowałam jakie - popatrzyła mu w oczy i nawet nie zabrała ręki, łał. - kiedyś chciałam być aktorką, ale to nie dla mnie - pokręciła głową. - nie mam pojęcia.

oblizał usta. - aktorka? świetne zajęcie. ja gram na gitarze. - wzruszył ramionami. sam nie wiedział, po co to powiedział. przecież go o to nie pytała.

gitara. <333 to pewnie jeszcze bardziej go polubiła. ;d
- kiedyś się uczyłam grać na gitarze, ale daaaawno temu i jestem zbyt niecierpliwa - zaśmiała się i usiadła sobie na blacie.

-czemu niecierpliwa? - usmiechnął się. - ja jak zamwiałem pierwszą gitarę w ten sam dzień pomyślałem, że i tak mi nie wyjdzie i od razu się znudziła. ale jak przyszła kurierem to stwierdziłem, że mi pieniędzy szkoda. i tak gram już... e, 15 lat wtedy miałem. to jakieś 7 lat. - przyłożył palec do ust. - oja, ale stary już jestem.

- no co ty. w takim razie ja też niedługo będę stara, dzielą nas tylko trzy lata - uśmiechnęła się uroczo. - w każdym razie lubię gitarzystów - powiedziała, zanim zdążyła się ugryźć w język i pomyślała, że chyba niepotrzebnie to mówiła.

roześmiał się. - naprawdę? to świetnie. - usiadł na krzesełku. - świadczy więc to o tym, że mam u ciebie plusa. może kiedyś ci coś zagram. jaka jest twoja ulubiona piosenka? - zapytał przeczesując palcami swoje lśniące włosy.

- nie wiem - pokręciła głową. - musiałabym się zastanowić - ogólnie przy nim jakoś ciężko jej było myśleć, na pewno nie wiedziała dlaczego, haha, biedna.

to wina napięcia seksualnego. - to myśl.... ja sobie poczekam. - mrugnął do niej i dopił herbatkę.

- nie, nie wiem. teraz chyba nic nie wymyślę, innym razem - uśmiechnęła się i popatrzyła za okno, może chociaż tam było słońce, bo u mnie nie ma. ;c

westchnął i podszedł do niej. pochylił się i objął jej twarz w dwie dłonie. - jesteś piękna, caroline. - i szepcąc to pocałował ją dość delikatnie. bał się, że oberwie. w końcu nie znali się długo.

mimo tego, że była trochę zaskoczona, to apollo nie oberwie, ani nic takiego. oddała pocałunek i nawet go objęła.

a on odetchnął z ulgą i odrywając się od niej zaśmiał się. - przepraszam... właściwie to nie wiem, czy miałaś na to ochotę. w ogóle nie wiem, co o mnie myślisz...