Biuro Szefowej Reklamy

Siedziała przy biurku od dobrych kilku godzin, kubek z resztkami zimnej już kawy błagał o wyniesienie do zmywarki. Skrzywiła się nieco czując ból w karku, rozmasowała go delikatnie dłonią na chwilę zamykając zmęczone oczy. Postanowiła wypełnić jeszcze kilka papierów a potem zaparzyć sobie nową, ciepłą kawę. Tak, to dało jej motywację do dalszej pracy.

Skończył swoją prace na dziś i zatrzasnął z hukiem drzwi,przewiesił płaszcz przez ramię i ruszył do windy ale dostrzegł światło w gabinecie Ines,wszedł bez pukania i stanął opierając się o framugę.Przez chwile przyglądał się jej skupionej twarzy dopiero po dobrej chwili się odezwał-Przepracowywujesz się-on starał sie robić tylko to co koniecznie musiał reszte pracy zwala swojej sekretarce,z która i tak miał sekretny romans.

Słysząc cichy głos brata momentalnie podniosła głowę przewracając oczami. Uśmiechnęła się jednak, lubiła kiedy się o nią troszczył. Podniosła się z fotela, odrzuciła do tyłu długie włosy w ostatniej chwili zabierając z biurka kubek z boskim napisem "dangerous" ;p. Podeszła do Xaviera kładąc dłoń na jego ramieniu. - Ktoś musi, braciszku. - uśmiechnęła się zawadiacko. - Gdzie idziesz? - zerknęła na biurko upewniając się iż nie stoi na nim jakiś inny, zapomniany kubek.

Obrzucił wzrokiem jej pedantycznie wysprzątane biuro,u niego zawsze panował chaos i noigdy nie mógł niczego znaleśc. Popatrzył na dziewczynę i usmiechnął się do niej-Mam ochotę na drinka po całym dniu pracy.Masz ochote mi towarzyszyć? -Miał nadzieje że się zgodzi bo przez ten cały stres rzadko gdzies wychodzili,a ich rozmowy toczyły sie raczej na temat spraw biurowych

Odwróciła się patrząc niepwenie na swoje biuro, przygryzła delikatnie dolną wargę myśląc co powinna zrobić. Oczywiście pierwsze co przyszło jej do głowy to zostanie w biurze i kontynuowanie pracy z kolejnym kubkiem kawy, pomyślała jednak również że nie była w klubie od jakiegoś miesiąca i chętnie napiłaby się czegoś mocniejszego niż espresso. Pokręciła więc dramatycznie głową śmiejąc się cicho. - Jesteś okropny! - odstawiła kubek na biurko po czym zgasiła światło wydobywając z siebie cichy stęk, postanowiła sobie jutro wstać wcześniej i uporządkować wszystkie papiery których nie zdąrzyła dokończyć dziś. To sprawiło iż uspokoiła się z lekka. Zerknęła na Xaviera uśmiechając się ciepło. - Prowadź.

Musiała tu przyjść, dzień bez widoku na stertę papierów, najnowszego wydania Vanity Fair oraz kubka gorącej kawy był definitywnie dniem straconym. Usiadła na fotelu wypuszczając powietrze z uglą. Otworzyła magazyn przewracając obojętnie kartki, kiedy w końcu dotarła do strony zatytuowanej "moda" upiła łyk kawy przyglądając się sukienkom najlepszych projektantów.

Nie spodziewał się, że zastanie tu kogoś jeszcze. Jednak przez oszklone drzwi zobaczył, że Ines jest w gabinecie. Odchrząknął i wszedł do niego z obojętnością na twarzy.
-Potrzebuje twojego rachunku za ten miesiąc, będziesz wreszcie na tyle łaskawa żeby mi go dostarczyć? Nie przywykłem do osobistego fatygowania się po tego typu sprawy.
Rozejrzał się po gabinecie i w myślach przyznał, że jest całkiem nieźle urządzony.
Oparł się nonszalancko o biurko i zerknął na nią spode łba.

Powoli podniosła głowę z nad magazynu. - Mam się czuć zaszczycona? - wykrzywiła usta spoglądając w jego zimne oczy. - Nie miałam czasu, jutro poproszę sekretarkę by to zrobiła. - mruknęła obojętnie, praca przy biurku nie należała do jej ulubionych ale od jakiegoś czasu czuła potrzebę przesiadywania w swoim biurze, w jakiś dziwny sposób uspokajałą ją to, nie miała jednak zamiaru robić nic dla Blaise'a. Wróciła więc do lektury mając nadzieje że zniknie z jej biura tak szybko jak się w nim pojawił. - Coś jeszcze? - uniosła nieco brwi nie spuszczając wzroku z najnowszej sukni Zac'a Posen'a.

-Podoba Ci się któraś z nich? - zapytał wskazując głową na suknie, które przeglądała w magazynie.
Doprawdy, jeśli chodzi o tegoroczne kolekcje, to nie dało się ukryć, że ich nie zrobiła furory. Dlatego zatrudnili nowych projektantów.
-Całkiem nieźle urządzili Ci gabinet. - powiedział uśmiechając się złośliwie, wiedział bowiem, że Ines urządzała go sama.

- Ta od Diora jest... - przerwała zdajac z sobie sprawę z kim właśnie rozmawia. Zamrugała oczami tworząc na twarzy nie zadowolony grymas. - Od kiedy interesujesz się modą? - wypuściła powietrze przewracając stronę. Słysząc złośliwy komentarz Blaise'a posłała mu wymuszony uśmiech kiwając głową. Mogła oczywiście zaprzeczyć ale stwierdziła że nie ma to najmniejszego sensu, a biuro i tak w najbliższej przyszłości miała zamiar przemeblować. -Słyszałam że się zaręczyłeś... - kąciki jej ust uniosły się delikatnie w triumfalnym uśmiechu, kto jak kto ale Blaise's zupełnie nie nadawał się na partnera. Będzie z radością oglądać jego cierpienia w stałym związku.

Był zadowolony, gdy choć jedno krótkie zdanie wypowiedziała normalnym tonem.
-Od kiedy zacząłem pracować dla tej firmy.
Strzepnął sobie z marynarki niemal niedostrzegalny pyłek i spojrzał prosto w oczy Ines.
-Skoro już mowa o partnerach, to jak się miewa twój narzeczony? Chyba nie radzi sobie zbyt dobrze w roli prezesa.
Na twarz Blaise'a wstąpił grymas. Miał jeszcze w pamięci ogłaszanie decyzji szefostwa, że to Daniel, a nie on, zostaje prezesem firmy.

Kiwnęła głową słysząc jego odpowiedź. - Tak, tyle tylko że moda to coś więcej niż garnitury Ben'a Sherman'a za kilka tysięcy dolarów. Ale z tego co wiem nie musisz się o to martwić, dyrektor finansowy zajmuje się... - przerwała przymrużająć delikatnie oczy. Uwielbiała przypominać mu o przegranej, sprawiało jej wielką radość uświadamianie mu jak mało ważne jest jego stanowisko. Sama oczywiście również nie pełniła jakoś bardzo ważnej funkcji, ale spała z prezesem a to się liczy. - Ah! Tak, zajmuje się finansami! - pokiwała głową uśmiechając się szeroko. Na jego pytanie znów powróciła wzrokiem do Vanity Fair. - Nie wiem, w przeciwieństwie do Ciebie nie interesuje się tak bardzo zajęciami innych pracowników. - Tym razem uśmiechnęła się tylko delikatnie, jakby podkreślając to co powiedziała. Nie był to jej ulubiony temat więc zakończyła go wraz z wypowiedzeniem poprzedniego zdania.

Nienawidził przegrywać bitew słownych, ale z drugiej strony nie chciał się za bardzo odgryzać kobiecie. Jednak gdy Ines wypomniała mu porażkę, nie był w stanie się powstrzymać. Oparł się o biurko obiema rękami i nachylił niebezpiecznie blisko. A potem wyszeptał z głosem pełnym ironii:
-Mnie przynajmniej pracownicy szanują. Może to dlatego, że zdobyłem pozycję inną drogą niż łóżko prezesa.
Prychnął krótko i oczekiwał na jej reakcję.

Nogi ją bolały, 12 cm czarne koturny od Jimmego strasznie ją uwierały a pasek w talii coraz bardziej się zaciskał. zdmuchnęła grzywkę z czoła.
dobra poddała się, po godzinie szukania biura prezesa była wykończona i postanowiła że zapuka w pierwsze drzwi które zobaczy i zapyta o pomoc . No i zapukała czekając aż ktoś jej otworzy.

- Chyba jako jedyny w tej firmie... zastanawiałeś się kiedyś dlaczego? - parsknęła śmiechem, pełnym pogardy. Zbyt ciężko pracowała by ktoś taki jak on wypominał jej romans z prezesem, przygryzając delikatnie dolną wargę próbowała skupić się na ostatnich stronach magazynu, wciąz jednak rozmyślała co faktycznie myślą o niej pracownicy. Czy naprawdę uważana jest za zimną sukę robiącą karierę przez łóżko? Z drugiej strony była więcej niż pewna że większa ilość modelek oraz za nie długo sekretarka jej brata również dzielą łóżko z podwładnymi. - Blaise, do cholery przyszedłeś tu żeby mi ubliżać? - podniosła się zamykając czasopismo. Odrzuciła na bok długie włosy patrząc na jego twarz. Przekręciła delikatnie głowę próbując ujrzeć w nim człowieka, jego oczy nie miały w sobie jednak nic, zupełnie. Słysząc pukanie do drzwi powoli odwróciła wzrok w tamtą stronę, a że były szklane zauważyła Kate. - Oo... jak miło.

Otworzyła jej Ines , tysiące razy o niej słyszała i od razu ją poznała. Na jej ustach zagościł szeroki uśmiech. Musiała robić dobre pierwsze wrażenie.
- Dobry wieczór, mhmm tak więc ja w sprawie pracy. Od jutra jestem sekretarką prezesa i cały czas szukam jego biura. Może panie pomóc? Szukam go od dobrej godziny.-pokiwała głową

-Zaiste, zupełnie inne były moje zamiary. Ale skoro tak dobrze nam się rozmawia...
Nie dokończył swojej wypowiedzi, bo do kabinetu weszła jakaś kobieta. Nie widział jej nigdy wcześniej, więc zapewne była nowa. Ładna, jak trzy czwarte kobiet w firmie. Ciekawe tylko czy rozgarnięta? Blaise przyjrzał jej się bliżej i zastanowił czy załatwiła sobie posadę w sposób podobny do wspomnianego wcześniej.
-Biuro jest na końcu korytarza. - powiedział niezbyt miłym tonem, jednak już od początku chciał pokazać, że nie jest byle kim i że to on tu rządzi. - Jeśli jest zamknięte, to zapewne prezesa nie ma. Możesz zapytać w recepcji gdzie jest.
To i tak była dość wyczerpująca wypowiedź. Zwykle zupełnie ignorował nowych podwładnych.

- Sekretarka prezesa? - wycedziła przez zęby uśmiechając się najsłodziej jak tylko potrafiła, a po rozmowie z Blaise'm naprawde był to nie lada wyczyn. Złapała oddech by odpowiedzieć dziewczynie wyprzedził ją jednak swoim jakże znudzonym tonem głosu mówiąc jej gdzie ma iść. - Tak... - odwróciła glowę w jego stronę piorunując go wzrokiem, po czym znów zerknęła na kobietę stojącą w drzwiach. Teraz miała szanse by nieco lepiej się jej przyjżeć. Typowa sekretarka, wysokie obcasy, długie nogi i dopasowane ubranie, i pewnie podtraktowałaby ją jak każdą sekretarkę czyli po prostu zapomniała o niej zaraz po opuszczeniu przez nią jej biura, miała być jednak sekretarką prezesa co nieco ją zaniepokoiło. Posłała jej jednak wymuszony uśmiech, dyskretnie zerkając na jej krótką sukienkę.

- Dziękuje. Tak miło mi poznać. Pan jest dyrektorem finansowym. Dużo o panu słyszałam. -uśmiechnęła się lekko- Dziękuje jeszcze raz, dobranoc . - jeszcze raz się usmiechnęła i wyszła kierując się do biura którego tak szukała.

Dobranoc?
Blaise mimowolnie spojrzał za okno. No tak, zrobiło sie już dosyć późno. Zawsze tracił rachubę czasu gdy był czymś naprawdę zajęty, a kłótnia z Ines jak widać trochę go wciągnęła.
-Nie wątpię. - niemal syknął w odpowiedzi sekretarce.
Przyjrzał jej się gdy odchodziła i rzucił do Ines:
-Zapewne już niedługo brat opowie Ci jaka jest w łóżku.

- Mam nadzieje że tylko on... - mruknęła wodząc wzrokiem za sylwetką brunetki. Dopiero po chwili zdała sobie sprawę iż Blaise prawdopodobnie usłyszał to co powiedziała. Wykrzywiła nieco usta zamykając drzwi, po czym podeszła do szafek stojących tuż za kanapą. Stanęła na palcach by zdjąć jeden z stojących na wyższych połkach segregator. Nie było to jednak to czego szukała więc odłożyła go na stolik bojąc się że tym razem nie dosięgnie a miała już serdecznie dość złośliwych komentarzy Blaise'a. - Mam rozumieć że skończyłeś już pracę? Czy płacą ci tu za pilnowanie bym ja wykonowała swoją? - odwróciła się uśmiechając się ironicznie, dłońmi wygładziła obcisłą sukienkę.

Już chciał ją pociągnąć za język, ale w jego głowie odezwał się cichy głosik, który natychmiast kazał mu się zamknąć. Czyżby sumienie? Tego dnia już paru osobom zalazł za skórę, nie widział więc sensu żeby dołączyła do nich Ines.
-Wierz mi, nie chciłabym spędzać w Twoim towarzystwie więcej czasu niż to konieczne. Mam nadzieję, że twoje rozliczenie będzie czekało na mnie rano.
W ostatniej chwili ugryzł się w język, bo chciał dodać jeszcze jedną rzecz, którą chciałby widzieć na swoim biurku. Poprawił sobie rękawy w marynarce i stanął wyprostowany, zerkając na Ines dość nieufnie.

- A co jeśli nie będzie? - stanęła w niebezpiecznej odległości od niego. Znów patrzyła prosto w jego oczy tym razem jednak nie ukazując na twarzy ani trochę ironi. Trwało to nie spełna kilkanaście sekund. W końcu uśmiechnęła się wydobywając z siebie cichy pomruk, powoli zmierzając w kierunku biurka - Dostaniesz, je... pierwszą rzeczą jaką zrobie rano będzie powiadomienie swojej sekretarki o tym zestawieniu. Nie mogę przecież pozwolić żebyś przezemnie miał jeszcze gorszy humor... o ile to w ogóle możliwe - dodała nieco ciszej przygryzając delikatnie dolną wargę by powstrzymać uśmiech cisnący się na jej usta.

-Jeszcze nie widziałaś mnie w złym humorze.
Chciało mu się śmiać i widział wyraźnie, że ona też ledwo się powstrzymuje. Kto by pomyślał, że wymiana zdań z kochanką Daniela, jak raczył nazywać Ines od czasu do czasu, sprawi mu coś w rodzaju... przyjemności?
Nie, nie myśli przecież o niej pod takim kontem jak myślał o Flo. Ani trochę.
Zdobył się na wymuszony uśmiech i ruszył do drzwi.
-W takim razie do zobaczenia rano. - rzekł i w ostatniej chwili puścił jej oczko.
Następnie wyszedł z jej gabinetu z wyrazem tryumfu na twarzy.